به نقل از «تابناک»

دانشمندان موفق به کشف دلیل خستگی مزمن شدند

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۳۴۷۰

به گزارش «تابناک» به نقل از گجت نیوز، سندرم خستگی مزمن یا آنسفالومیلیت میالژیک سال‌ها سبب حیرت و سردرگمی دانشمندان شده بود. هرچند چون این مشکل مرگبار نبود، تا حد زیادی مورد بی‌توجهی قرار می‌گرفت. تا اینکه در سال ۲۰۱۶ یعنی سال‌ها پیش از آغاز همه‌گیری کرونا، موسسه ملی سلامتی آمریکا (بزرگترین تامین‌کننده دولتی پژوهش‌های پزشکی در جهان) تصمیم گرفت بخشی از بودجه خود را به پژوهش درباره دلیل خستگی مزمن اختصاص دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلیل سندرم خستگی مزمن به مشکلی در مغز بیمار باز می‌گردد

این پژوهش خاص ۸ سال طول کشید و حالا شاهد انتشار نتایج نهایی آن هستیم. در یکی از کامل‌ترین پژوهش‌های پزشکی جهان، دانشمندان گروه کوچکی متشکل از ۱۷ نفر را زیر ذره‌بین قرار دادند. این افراد پس از یک عفونت دچار سندرم خستگی مزمن شده بودند و در آنها نسبت به ۲۱ فرد عادی تفاوت‌های بیولوژیک دیده می‌شد.

آویندرا نات، سرپرست تیم پژوهشی مربوطه و مدیر موسسه ملی بیماری‌های عصبی و سکته توضیحاتی را در این رابطه ارائه داد. وی گفت که دلیل سندرم خستگی مزمن قطعا بیولوژیک است؛ زیرا چندین عضو بدن درگیر می‌شوند.

این در حالی است که پزشکان برای چندین دهه از سندرم خستگی مزمن به‌عنوان یک بیماری روان‌تنی نام می‌بردند. از نظر آنها خستگی مزمن صرفا به‌ذهنیت فرد برمی‌گشت و در اثر تلقین ایجاد می‌شد. هرچند حالا با قطعیت می‌توان گفت که مجموعه‌ای از تغییرات بیولوژیک با بروز آنسفالومیلیت میالژیک ارتباط دارند.

سندرم خستگی مزمن یک بیماری سیستمیک است که افراد زیادی را در سرتاسر جهان آزار می‌دهد. پیشتر کسی آنها را جدی نمی‌گرفت؛ اما حالا می‌توان انتظار درمان را داشت. در طول پژوهش افراد شرکت‌کننده تحت اسکن مغزی قرار می‌گرفتند و کیفیت خواب آنها بررسی می‌شد. همچنین آزمایش‌های سنجش میزان قدرت ماهیچه، کیفیت عملکرد ذهنی و وضعیت اجتماع میکروبی روده روی این افراد انجام شد. آنها همچنین به‌طور مرتب آزمایش خون می‌دادند و از رژیم غذایی خاصی تغذیه می‌کردند تا دلیل سندرم خستگی مزمن مشخص شود.

افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن حتی زمانی را در اتاق‌های خاصی گذراندند تا میزان انرژی و مواد مغذی مصرف‌شده آنها بررسی شود. دانشمندان حتی مایع مغزی-نخاعی آنها را بررسی کردند و بافت پوست و ماهیچه را مورد ارزیابی قرار دادند.

همانطور که انتظار می‌رفت افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن ضربان قلب بالاتری نسبت به افراد عادی داشتند و تنوع میکروبی روده آنها نیز کمتر بود. همچنین نشانه‌هایی دیده می‌شد که لنفوست تی این افراد در اثر واکنش بیش‌از‌حد آسیب دیده است.

هرچند که در آنها هیچ نشانه‌ای از خستگی ماهیچه دیده نمی‌شد و در تست‌های ادراکی نیز عملکردی کاملا عادی داشتند. این در حالی است که علائم اعلام‌شده توسط آنها بیشتر به‌بخش ادراک مربوط می‌شد. در این شرایط مشکل سیستم ایمنی بدن و تغییرات میکروبی روده از جهات مختلف روی سیستم عصبی مرکزی فرد تاثیر گذاشته بود.

تلاش برای درک دلیل خستگی مزمن نشان داد که این افراد از کمبود ماده‌ای به‌نام کاتکول در مایع مغزی‌-نخاعی خود رنج می‌برند. ماده‌ای که می‌تواند وضعیت سیستم عصبی بدن را متعادل کند.

همچنین در قسمت اتصال آهیانه-گیجگاهی مغز این افراد فعالیت کمتری در هنگام انجام فعالیت‌های حرکتی دیده می‌شد. اتصال آهیانه-گیجگاهی مسئولیت قشر حرکتی مغز را بر عهده دارد. این قشر مغزی دستور حرکت را به‌بدن صادر می‌کند.

بدین‌ترتیب وقتی مشکلی در قشر حرکتی مغز پدید بیاید، توانایی بدن برای تلاش کردن نیز مختل می‌شود. در واقع پژوهشگران گمان می‌کنند اختلال در این قسمت از مغز می‌تواند دلیل سندرم خستگی مزمن باشد؛ زیرا تغییرات اشاره‌شده می‌توانند تحمل فرد برای تلاش کردن و درک وی از خستگی را تغییر دهند. به‌بیانی دیگر دانشمندان یک مشکل فیزیکی را پشت پرده همه مشکلات می‌دانند.

افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن واقعا خسته نیستند و مشکل انگیزه یا تنبلی هم ندارند. خستگی این افراد در نتیجه تفاوت تصور فرد از توانایی خود در انجام کارهای مختلف و توانایی واقعی بدن در انجام آن امور حاصل می‌شود.

اگرچه پژوهش مربوطه توانسته اطلاعات بسیار مفیدی را در رابطه با دلیل سندرم خستگی مزمن ارائه دهد، اما برخی افراد جنبه‌هایی از آن را زیر سوال برده‌اند.

آنها بر این باورند که برخی روش‌های ارزیابی خستگی چندان مناسب نبودند و برخی از مشکلات نیز به‌طور کامل نادیده گرفته شدند. به‌عنوان مثال چرا گاهی اوقات علائم خستگی پس از انجام کاری مشخص شدت می‌یابند و تا چند روز باقی می‌مانند.

برخی نیز انتقاد می‌کنند که چرا از ۲۱۷ بیمار اولیه حاضر در این پژوهش صرفا ۱۷ نفر که پس از عفونت به سندرم خستگی مزمن مبتلا شده بودند، انتخاب شدند.

البته دانشمندان در ابتدا قصد داشتند ۴۰ بیمار مبتلا به سندرم خستگی مزمن را برای مشخص شدن دلیل آن بررسی کنند. هرچند که متاسفانه شروع همه‌گیری کرونا سبب شد که مشکلاتی در فرآیند این پژوهش ایجاد شود.

به‌طور کلی محدود بودن گروه بیماران به‌ این سبب بود که بتوان بیشترین میزان بررسی را روی وضعیت فیزیکی و ذهنی آنها انجام داد. آنها همچنین افرادی که بیش از ۵ سال از این مشکل رنج می‌بردند را حذف کردند و افراد سالمند را نیز در نظر نگرفتند.

در این پژوهش از انجام برخی آزمایش‌ها نیز صرف‌نظر شد تا بیماران به‌خاطر خستگی شدید از پژوهش خارج نشوند. با وجود محدودیت‌های این پژوهش چندین ساله، مشخص شدن دلیل اصلی سندرم خستگی مزمن می‌تواند گامی بسیار مهم تلقی شود. هرچند که پژوهش‌های گسترده‌تر می‌تواند به روشن‌شدن جنبه‌های بیشتر این بیماری و در نهایت به ارائه درمان منجر شود.

منبع: تابناک

کلیدواژه: ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز چهاردهم رمضان خستگی مزمن دانشمندان پژوهش ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز چهاردهم رمضان مبتلا به سندرم خستگی مزمن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۳۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل و عوارض بیماری ترانه علیدوستی چیست؟

بعد از اعلام خبر بستری شدن ترانه علیدوستی گمانه زنی‌هایی درباره بیماری او کردند تا اینکه مشخص شد این بازیگر ایرانی دچار بیماری به نام سندرم (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) با نام اختصاری (DRESS) شده است که یک نوع واکنش شدید ناشی از حساسیت به مصرف برخی دارو‌ها است. اما سندرم درس (DRESS) چیست و آیا کلا بیماری خطرناکی است؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: همشهری آنلاین

tags # ترانه علیدوستی سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟